Masutatsu Oyama: De Grondlegger van Kyokushin Karate

Masutatsu Oyama, de grondlegger van Kyokushin-karate, werd in 1923 geboren in Korea. Op negenjarige leeftijd werd hij naar Mantsjoerije gestuurd om bij de boerderij van zijn zus te wonen. Hier maakte hij voor het eerst kennis met vechtkunsten, dankzij een arbeider genaamd meneer Yi. Deze leerde hem een Chinese vechtkunst genaamd Shi-Pa-Lohan-Sho (de 18 handen van Lohan). Op twaalfjarige leeftijd keerde Oyama terug naar Korea.

In 1938, toen hij vijftien jaar oud was, reisde hij naar Japan om een opleiding tot piloot te volgen. Het bleek echter moeilijk om als Koreaan in Japan te overleven, en zijn interesse in de pilotentraining nam geleidelijk af. In zijn vrije tijd begon hij te trainen in judo en boksen. Later zette hij zijn training voort in Shotokan-karate onder leiding van Gigo Funakoshi, de zoon van de beroemde karatemeester Gichin Funakoshi. Na het overlijden van Gigo trainde hij twee jaar bij Gichin zelf, maar verliet deze stijl uiteindelijk omdat hij deze te weinig effectief vond. Vervolgens schakelde Oyama over naar Goju-ryu-karate, waarin hij trainde onder de Koreaanse meester So Nei Chu, een leerling van Gogen Yamaguchi.

Een Tijd van Zelfontdekking

Na de Tweede Wereldoorlog verkeerde Japan in chaos, met een groot tekort aan voedsel en werk. Oyama voelde zich verloren, maar vond steun bij zijn leraar So Nei Chu, die hem aanraadde zich terug te trekken in eenzaamheid om lichaam en geest te trainen. Oyama trok naar de berg Minobu in de prefectuur Chiba, waar hij een intensieve training begon. Deze bestond onder andere uit kihon-oefeningen, zenmeditatie, kata’s onder ijskoude watervallen, het breken van rivierstenen met blote handen, en het gebruik van bomen als stootpaal. Hij sprong ook over snelgroeiende vlasplanten en las het boek Musashi, gebaseerd op het leven van de legendarische samoerai Miyamoto Musashi, dat hem inspireerde. Hoewel hij van plan was drie jaar te trainen, moest hij na veertien maanden terugkeren vanwege financiële problemen.

In 1947 nam Oyama deel aan de Japanse nationale karatekampioenschappen en won deze. Daarna hervatte hij zijn solotraining, ditmaal op de berg Kiyozumi. Hier trainde hij achttien maanden nog fanatieker dan voorheen. Vervolgens keerde hij terug naar de samenleving om zijn kennis en vaardigheden te delen.

Bekendheid en Nieuwe Uitdagingen

Oyama werd beroemd door spectaculaire vechtdemonstraties. Hij stond erom bekend de hoorns van stieren met zijn blote handen af te hakken. Tijdens een rondreis door Amerika gaf hij talloze demonstraties en vocht hij tegen verschillende uitdagers. Hij schuwde geen enkele uitdaging en daagde zelf vechtkunstenaars uit, om zo zijn technieken in de praktijk te testen en te verfijnen.

Uit onvrede met de bestaande karatestijlen ontwikkelde Oyama zijn eigen stijl: Kyokushinkai. Deze stijl, anders dan veel traditionele vormen, is gebaseerd op full-contact karate. In 1953 begon hij les te geven, en in 1956 opende hij zijn eigen dojo, Kyokushinkai-Kan. De naam heeft de volgende betekenis:

• Kyoku: Het uiterste
• Shin: Waarheid
• Kai: Samenwerking
• Kan: Gebouw

In 1964 richtte Oyama de International Karate Organization (IKO) op in Tokio. Vanaf dat moment verspreidde Kyokushinkai-karate zich naar meer dan 120 landen, waar talloze scholen werden opgericht.

Na zijn overlijden in 1994 viel de Kyokushinkai-organisatie uiteen in verschillende karatebonden. Toch blijft Oyama’s nalatenschap voortleven in de vechtkunstgemeenschap en wordt hij wereldwijd herinnerd als een van de grootste karatemeesters aller tijden.